Hoofdstuk 8: Knuffels en speeltjes

Hoofdstuk 7: Op reis en andere avonturenHoofdstuk 9: Wandelen
  1. Knuffels
  2. Aap
  3. Schoenen en sloffen
  4. Een mand vol speelgoed
  5. Knuffels ophalen
  6. Vuurtoren
  7. Oranje ring
  8. Tennisballen
  9. Honderden euro’s

Bij Marjolein was Amy al gewend aan knuffels en toen ze verhuisde naar Rijnsburg wachtten daar ook allerlei knuffels op haar.
Amy is een echte retriever en sjouwt graag rond met iets in haar bek. De kringloopwinkel zorgde altijd voor verse aanvoer en de laatste jaren zorgt Janneke voor een bijna continue stroom aan hamsters (in allerlei uitvoeringen), Bollo’s en andere knuffels.
Amy sloopt niet, maar door wat geknauw en soms een trekspelletje gaan ze natuurlijk toch regelmatig kapot. En als er een scheur in zit, tja, dan wordt de hele inhoud er vol overgave uit getrokken…


Een absolute favoriet is ‘Aap’ van Ikea. Met die lekkere slungelpoten en een dikke buik om vast te houden is dat een heerlijke knuffel. Je kunt er ’s morgens bij de koffie een trekspelletje mee doen en verder is het een prima extra kussen: beetje opschudden en… lekker slapen.


Als pup nam Amy nog wel eens een schoen mee naar haar plaats, maar gesloopt heeft ze er niet één. Wel loopt ze nog regelmatig, als er zo snel geen knuffel in de buurt is, met een slof in haar bek, bijvoorbeeld als er iemand aangebeld heeft en binnenkomt.


Meestal zijn het één of twee speeltjes die door het huis slingeren, maar soms wordt ineens de hele mand doorwoeld om er iets speciaals eruit te halen.
Als er logeerhonden komt, keren die bijna altijd direct de hele mand om. Favoriet is dan vaak het ‘het ding’, de voering van een melkmachine. Dit speeltje stamt nog uit de tijd van Boris….


Bij Janneke zijn uiteraard ook veel knuffels. Als Amy daar komt gaat ze eerst een bak water leegdrinken (tenslotte is het water op drie hoog veel lekkerder dan beneden) en daarna haalt ze op volgorde de knuffels uit het kamertje: ‘Haal hamster’, ‘Haal vosje!’ etc. Later ligt Amy dan omgeven door alle knuffels op de bank…


De vuurtoren is een heerlijk speeltje. Je kunt het in je bek houden, het is eenvoudig weg te gooien en in het water blijft de toren mooi rechtop staan.
Ergens in Noorwegen ligt er nog eentje. Terwijl wij de camper reisklaar maakten lag Amy in de bessenstruiken, achteraf gezien met de vuurtoren. Toen we haar riepen om in te stappen, hebben we de vuurtoren laten liggen. Een kleine ramp…


Bij de eerste camperreis hadden we die ring bij ons en we speelden op een groot veld bij een Deense camping bij Hirtshals. Er waren toen ook Europese kampioenschappen voetbal en we vonden dat Amy prima als keeper kon worden opgesteld.
Een paar jaar later verloren we op een avond op diezelfde camping de ring in zee, Amy kon hem niet meer vinden. Gelukkig lag deze de volgende ochtend weer op het strand: ‘De zee die geeft en de zee die neemt….
Maar na verloop van tijd was de ring kapot en een volgende raakten we snel kwijt. Toen konden we jarenlang geen vervanging vinden.
Maar Janneke bracht weer uitkomst: zij zag ze ergens op internet en ik bestelde er – ondanks de prijs – gelijk twee. En Amy is er, net zoals jaren gelden, heel blij mee. Ze loopt er mee op een manier die veel bekijks trekt en ze is erg handig in het vangen of zoeken van dit speeltje. En je kunt er ook nog een trekspelletje meedoen!


Amy is gek op tennisballen en haar tanden zijn in de loop der jaren daardoor helemaal afgesleten. Maar als we zonder bal op pad gaan, of met vuurtoren of een ander speeltje, dan vindt ze meestal ergens in een bosje toch weer een tennisbal en kijkt ze helemaal niet meer naar haar eigen speeltjes om.


Speeltjes, ballen, ringen, vuurtorens. Ze verdwijnen, blijven ergens liggen, drijven weg, verslijten, gaan kapot… Zo verloren we in de loop van de tijd een kapitaaltje aan dit soort zaken.
Maar daar tegenover staan veel uren speelplezier!

Hoofdstuk 7: Op reis en andere avonturenHoofdstuk 9: Wandelen

Reageren? Graag!