Paard
Amy en ik zagen voor ons een vrouw met een groep honden de duinen in trekken. Op het punt waar zij de duinen inliepen kwam een ruiter te paard uit de duinen.
Eén van de honden stoof doodsbang weg, langs ons heen, naar het parkeerterrein en bleef daar angstig achter een auto staan tot het paard voorbij was.
Voor de zekerheid bleef ik stilstaan, om het paard te laten passeren en om die hond in de gaten te houden. De groep was ondertussen verdwenen…
De hond begon angstig heen en weer te rennen over het pad tussen het parkeerterrein en het punt waar ze de groep had verlaten. Ik probeerde ondertussen de hond in ieder geval richting duinen (weg van het parkeerterrein) te krijgen en te stimuleren daar te gaan zoeken…
Veilige plek
Uiteindelijk zijn we op een duintop gaan staan en de blonde hond ging mee. Heel voorzichtig mocht ik dichterbij komen en met veel moeite kon ik het telefoonnummer op de kleine penning fotograferen.
Gelukkig bleek het nummer van de vrouw te zijn van die hele groep. (En niet van een baasje op het werk die dacht dat de hond veilig met de uitlaatservice mee was!) Ze was er net achter dat Lola miste..
Afwachten
Hoewel de hond nu heel rustig bleef, deed ik Lola aan de lijn en wachtte af. Uiteindelijk zagen we de mevrouw en hoorden we roepen. Maar Lola koos ervoor veilig bij ons te blijven, in plaats van in het wilde weg erop af te gaan. Toen ze allemaal nog wat dichter bij waren en na wat stimulerende woorden van mij besloot Lola af te dalen, maar nog steeds erg onzeker.
Even later werd ik gebeld door een zeer dankbare mevrouw. Ze had er even niet aan gedacht dat Lola de enige hond van het stel was, die niet met paarden kan omgaan….
De moraal van dit verhaal
Let altijd op jouw hond of honden en een penning met telefoonnummer is toch wel erg handig!
Hond en Kompas 