Terug

Eten, het hoogtepunt van de dag.

Hap, slik weg en een vragende blik wanneer het nu echt leuk wordt…

In de natuur is het speuren, jagen, vangen, verscheuren, kluiven en dan voldaan uitrusten tot je weer honger krijgt en het spel van voren af aan begint. Dat kan in onze maatschappij niet, maar het is wel mogelijk iets meer te maken van ‘eten’, bijv. met een snuffelkleed, speciale voerbak, voerbal of andere intelligentie-spelletjes. (Met dank aan Erna Aarsen!)

Het eten duurt langer en het is vermoeiend!

Klik op de foto’s voor een grotere weergave.

Fleecespeeltjes en snuffelkleden zijn o.a. te verkrijgen via fleecespeeltjes@hotmail.nl, zie ook op deze facebook pagina. De opbrengst gaat naar Stichting Hulphond Nederland.

Terug

________________________________________________________________________________

Voerbaknijd, agressie rondom de voerbak

Het wordt van mond op mond, van hondeneigenaar naar hondeneigenaar doorgegeven en het staat nog in veel boeken: ‘je moet de bak met eten bij een hond kunnen weghalen. Staat de hond dat niet toe, dan is hij dominant en dat moet stevig worden aangepakt.’

Maar dit is een fabel!

Wetenschappelijk onderzoek bij wolven en in het wild levende groepen honden heeft aangetoond dat wolven en honden niet strijden om een deel van de prooi die één van hen heeft veroverd. Ranghoger of ranglager: als je eten hebt mag je het houden. Dat is niet zo gek, want ieder lid van de roedel moet eten, omdat een uitgehongerde, verzwakte wolf de hele roedel kwetsbaarder maakt. En ieder conflict zorgt voor een kans op verwondingen en ook die zijn nadelig voor de hele roedel.

Waarom grommen honden dan als er iemand bij de voerbak komt en waarom zijn ze soms ronduit agressief?

Omdat ze de ander op deze regel willen wijzen en… omdat onwetende eigenaren deze agressie soms zelf hebben aangeleerd. Dat kan als volgt zijn gegaan:

De hond kent van nature de roedelregels, hij heeft honger en hij krijgt van zijn eigenaar eten. Hij verwacht dan dat hij dat in alle rust mag opeten. Maar nee, na twee happen haalt de eigenaar het eten weg. Frustratie! “Ik heb honger, ik mag eten en ineens mag het niet meer!” (Zouden wij ook niet gefrustreerd raken als de ober na twee happen het bord weer weghaalde?)

De volgende keer zal hij bij het naderen van de eigenaar wellicht zijn lip optrekken of grommen. De eigenaar, die zijn lessen over dominantie goed heeft geleerd, straft dit onmiddellijk stevig af, want een grommende hond is onacceptabel. De frustratie bij de hond neemt toe: “Ik heb honger, ik mag niet eten en ik mag de ander er niet op wijzen dat ik dat niet leuk vind”.

Zo zal de hond bij een volgende gelegenheid harder grommen, feller reageren, misschien zelfs snappen (in de lucht bijten.) Hiervoor zal hij weer worden gestraft. De hond heeft nu geleerd dat alles wat in de buurt van zijn bak komt, een bedreiging is EN hij heeft geleerd dat grommen wordt gevolgd door straf. De kans is dus heel groot dat hij een volgende keer het grommen overslaat en gelijk overgaat tot bijten! En dan maar hopen dat het niet een kind is, dat niets vermoedend langs de etende hond dribbelt…

Let op: leer kinderen dat ze een etende hond ALTIJD met rust moeten laten!

Hoe dan wel?

Doe een deel van het eten in de bak en voeg, terwijl de hond eet nog meer lekkers toe. Of ruil de bak met een klein beetje eten voor iets wat nog veel lekkerder is. Leer de hond dat je handen te vertrouwen zijn en hem het eten niet wegnemen, hoogstens in ruil voor een beloning. Zo zal de hond het uiteindelijk toelaten, als je in geval van nood even iets moet weghalen. Er valt bijvoorbeeld iets oneetbaars in de etensbak of de hond wil op straat iets eten wat gevaarlijk is.

Vertrouwen, respect voor natuurlijk gedrag en begrip voor de communicatie zijn de sleutels!

Printversie in pdf: Voerbaknijd

Terug