Honden kunnen aan een lange lijn goed zelfstandig denken en functioneren en toch contact houden met hun geleider. Zo’n lijn kan 2 meter lang zijn, maar zelfs 5 of 10 meter.
Maar een lange lijn moet niet worden verward met een flexlijn.
Bij een flexlijn is er altijd spanning op de lijn. Hier mag een pup Amy begroeten, maar hij wordt wel gehinderd door de druk op de flexlijn. De hond is niet vrij en zelfstandig om dingen te onderzoeken, ervaren en leren. Hij voelt continu de druk en associeert alle nieuwe dingen met deze spanning op de lijn. Los van de lijn is die druk er niet. Dat is dus een heel nieuwe ervaring, die honden onzeker kan maken. Daardoor ontstaat soms ongewenst gedrag, zoals angst of agressie.
Bij een lange lijn kan er spanning zijn, als een grens wordt bereikt, maar de lijn kan ook gewoon slap zijn of zelfs op de grond liggen. Het verschaft de hond enorm veel vrijheid, de mogelijkheid om zelf beslissingen te nemen en het vergroot het zelfvertrouwen. Toch is er altijd de steun en waar nodig de bescherming van de begeleider en deze kan ook grenzen bepalen. Voor beide partijen geeft dit rust en vertrouwen. En omdat de hond ervaringen op kan doen zonder druk op tuig of halsband, zal hij ook los van de lijn profijt hebben van deze ervaringen.
Hond en Kompas 