Veel misverstanden, angsten en bijtincidenten ontstaan doordat honden en mensen verschillende talen spreken. Spraakverwarring ligt op de loer.
Honden praten de hele dag tegen ons, maar we moeten hun taal wel leren verstaan en dan is een talenknobbel handig.
Bij angst voor honden is het heel belangrijk te weten wat de hond zegt en ook, hoe je ‘in hondentaal’ op de hond kunt reageren. Iemand die angstig is en een hond ziet, verstart en kijkt de hond met grote ogen aan. In hondentaal is dat een stevige vorm van bedreiging: het misverstand is geboren. Als de angstige persoon dan keihard begint weg te rennen, wordt het jachtinstinct van de hond geactiveerd. Luid blaffend wordt de achtervolging ingezet. De angst van de bange persoon neemt toe, de hond raakt in een hoge staat van opwinding en voldoet aan het beeld van een gevaarlijk beest.
Angst voor honden en katten is overigens heel natuurlijk: hondachtigen (hond, wolf, hyena) en katachtigen (kat, leeuw, tijger) zijn roofdieren met indrukwekkende tanden en kiezen die grote schade aan kunnen richten. Begrip en respect voor honden, kennis van hondentaal (lichaamshouding, stand van oren en staart en de zichtbaarheid van tanden) helpen mee om misverstanden uit de weg te ruimen en honden op de juiste manier te benaderen.
- De hond duikt weg voor de hand!
Honden zijn niet dol op aanhalingen en knuffels, al vinden wij mensen dat zij dat altijd leuk moeten vinden. En een hond die kwispelt is niet per definitie blij, maar wel opgewonden en opwinding kan gauw tot ‘ongewenst’ gedrag leiden… Als ze wel aangehaald willen worden, dan laten ze dat wel weten:
Als iemand dit leert zien en daardoor met meer respect met een hond omgaat, zal de hond meer vertrouwen krijgen in deze persoon en ontstaat een plezierige samenwerking!
Printversie: 2016-spraakverwarring-en-talenknobbel